o eski ekmeklerden yapmıyorlar artık
çocukken eve koşarken kenarını yediğimiz tatlar yok
hele sular çamur
kan ter içinde abandığımız o pirinç çeşmeler de yok
sanki birer birer kaldırmışlar onları tedavülden
yada saklamışlar bir yerlere biz arayalım diye

gülmüyor artık insanlar
otobüste, duraklarda, arabaların içlerinde
hep mutsuz yüzler, hep üzgün bakışlar
kimse kimseye selam da vermiyor artık
kaldırımlarda yürüyenler hep aynı bedenler

şarapların tadı da kaçtı
dostlarla içilen o güzel anların da zamanı geçti
kimse kimseyle içmiyor artık
kimse kimseyle kadeh kaldırmıyor
fonda yaşar kurtlu akşamlar güzel günlerde kaldı artık
müzikler bile eskisi gibi değil
gitarların tınısı bile değişik

de..

allahtan şiirler var
allahtan çocuklar var
allahtan kediler var da
hala tutuyor beni dünya kollarında
…