biz öyle sevemedik kerelerce
bir oldu düştük
iki oldu tekrar düştük
ama kalkmayı da beceremedik

silemedik yanaklarımızı rüzgarla
veya
toparlayamadık kendimizi kuytularda
bizden sonra ne tenler girdi de
yarin koynuna
biz koyamadık kimseyi onun yerine
ısınamayız dedik başkalarıyla

gitti ardına bile bakmadan
dur bile diyemedik
dediğimizde de umursamadı zaten
çekti gitti yosma
sonra biz yine düştük

bulur elbet birisini
bana dediklerini harf eksiltmeden ona da söyler
sarılır, öper
yitirir bizi tozlu albüm yapraklarında
veya
cüzdan kuytularında
bir biz yitiremedik
yitirdik de kendimizi yitirdik

biz öyle sevemedik kerelerce
beceremedik
öpemedik, sarılamadık
sevemedik işte
bir oldu düştük
iki oldu tekrar düştük
kalkamadık
…