senleşmek
senleşmek gittikçe
yakınlaşmak kokuna, tenine
benzemek sana
nasıl anlatılır ki ?
dokunduklarına hayran olmak
kelimeleri sana uydurmak
odayı sana boyamak, seni yaşatmak her karesinde
gözlerinde dünyaları görmek, dünyalara görünmek
sana dönüyor tüm yüzlerim
ellerim seninkilere benziyor
mimiklerim, tepkilerim
sana benziyor tüm tanıdıklarım gittikçe
herkeste seni değil sende herkesi görüyorum
her şeyim olma yolunda ilerlerken sen
ben gittikçe sana benziyorum
…
anlarsın
beni şimdi anlayamazsın
ne zamanki ben olur gözlerin de
bakarsın bana içli içli
işte o zaman anlarsın
beni gördüğünde çocuklar gibi sevinirsen
konuşmaya çalıştıkça sesin titrer,
ağzın kurur, dudakların çatlar ve
kelimeler düğümlenirse boğazında
susturamazsan kalbinin çırpınışlarını
işte o zaman anlarsın
ne zamanki gelirsem aklına
uzaklaşırsan tüm üzüntülerinden
adım geçtiğinde dizlerin titrer, kalbin yerinden fırlar ve
elin ayağın birbirine dolaşırsa anlarsın beni
kalbimdeki o saplanırsa kalbine
gözlerine ışık değmezse yokluğumda
ve Nilüfer kurşun gibi deler geçerse bedenini
aklına geldiğimde gözlerin dolar, için acırsa
her gün doğumunda dualar edersen benim için
ve korkarsan rüzgar acıtır canımı diye
işte o zaman anlarsın
heyecanlanırsan adım her geçtiğinde
sabah olup ta beni görmek için zamana yalvarırsan
esir olursan gülüşüme, bakışıma
hayranlıkla beklersen senli kelimelerimi
işte o zaman anlarsın beni
beni şimdi anlayamazsın
ne zaman ki sen değil de “ben” olursun
ve anlarsın bildiğim tüm kelimelerin anlamlarının sana çıktığını
nasıl da her şeyim olduğunu
işte o zaman anlarsın beni
…
sonunda
sonunda öleceğim galiba
sıyrılamadığım günahlarım alacaklar beni
ben hiç farketmeden, anlamadan, anlamlandıramadan
girecekler koluma birer ikişer
götürecekler peşleri sıra
ucuca eklesem doğrularımı
yetmeyecek tek günahıma
sonunda gireceğim ben bekleyenlerin koynuna
sormadan, soramadan, surgulanmadan
götürecekler beni
sonunda her şey bitecek
…
arınmak
arınmak
bir bakışınla günahlarımdan
bir sözcüğünle oldurmak imkansızlıkları
yaşatmak içimde kaybolup gidenleri
arınmak
korkularımdan ellerimi sarmaladığında sen
yükselmek Hak’a doğru hızla
kaybetmek senden önce bulduğum ne varsa
seni anmamı engelleyen ne varsa
kurtulmak
zamanın üzerime yüklediği yüklerden
bir dokunuşunla cennetleştirmek dünyamı
sayende…
kalbim
tanrı
tanrı buradaydı bu gece
beni kurtarmak için
bildiğim tüm yalanları bana unutturmak için
buradaydı
çevirdi yüzümü sana
anlattırdı bildiklerimi
kutsadı en bilmediklerimi
yaşattı beni bilmediğimce
tanrı buradaydı bu gece
bir çocuğu karanlıktan kurtarmak için
olmadıklarımı oldurmak için
beni sana hediye etmek için
buradaydı
gösterdi her şeyi bana
sevindirdi gülüşünle beni
tam burada
bağladı beni yeniden hayata
tanrı buradaydı bu gece
…
an olur
bugün
bugün seni çıkarmanın vakti ruhumdan
bugün,
seni unutmadan, unutamadan içimde yok olmanı halletme vaktidir.
acısına rağmen göğsümün
alevler içindeki bedenimi senden kurtarma vaktidir bugün
bilirim her yok oluşundaki gibi daimi acı değildir bu seferki
her yeni gün de seni defalarca düşünüp gömmektense yüreğimi satırlara
satırları köle yapıp sana, düşünmektense senli kelimelerimi
vaktidir bildiğim tüm sözcüklerden kurtulmanın şimdi
sen tüm benliğimi sarıp sarmalamadan
…