biliyorum
uzakta durdukça ben hep
baktıkça sana içli içli
işe yaramayacak hiç
olmayacak
olamayacak

belki
ben söylemesem
sen saçlarının güzelliğini,
gözlerinin derinliğini bilemeyeceksin
dokunuşlarının kalbimi erittiğini
bakışlarının bedenimde yaralar açtığını
hiç bilemeyeceksin
gülüşünü hiç söylemeyeyim bile
onun neler yaptığını hiç
rüzgarlarla inatlaşan saçlarının her bir telinin
her bir telinin sivri ok misali
derinlerinde olduğunu ruhumun
göremeyeceksin

kış günü üşüyen ellerini sarıp sarmalamak için nasıl parçalandığımı
göremeyeceksin mesela
dudaklarına aşık dudaklarımı bilmeyeceksin yine
bilemeyeceksin nasıl çırpınıyor kalbim kelimelerimde
bilemeyeceksin nasıl zavallılaşıyorum
nasıl

göremeyeceksin, bilemeyeceksin, duyamaycaksın
bir adam var bir yerlerde
hasretinle beslenen, varlığınla yaşayan
ama korkak
çok korkak
ve sen bilemeyeceksin
hiç ama hiç bir şey
çünkü yapamayacağım
biliyorum
yapamayacağım
…