anlarsın
beni şimdi anlayamazsın
ne zamanki ben olur gözlerin de
bakarsın bana içli içli
işte o zaman anlarsın
beni gördüğünde çocuklar gibi sevinirsen
konuşmaya çalıştıkça sesin titrer,
ağzın kurur, dudakların çatlar ve
kelimeler düğümlenirse boğazında
susturamazsan kalbinin çırpınışlarını
işte o zaman anlarsın
ne zamanki gelirsem aklına
uzaklaşırsan tüm üzüntülerinden
adım geçtiğinde dizlerin titrer, kalbin yerinden fırlar ve
elin ayağın birbirine dolaşırsa anlarsın beni
kalbimdeki o saplanırsa kalbine
gözlerine ışık değmezse yokluğumda
ve Nilüfer kurşun gibi deler geçerse bedenini
aklına geldiğimde gözlerin dolar, için acırsa
her gün doğumunda dualar edersen benim için
ve korkarsan rüzgar acıtır canımı diye
işte o zaman anlarsın
heyecanlanırsan adım her geçtiğinde
sabah olup ta beni görmek için zamana yalvarırsan
esir olursan gülüşüme, bakışıma
hayranlıkla beklersen senli kelimelerimi
işte o zaman anlarsın beni
beni şimdi anlayamazsın
ne zaman ki sen değil de “ben” olursun
ve anlarsın bildiğim tüm kelimelerin anlamlarının sana çıktığını
nasıl da her şeyim olduğunu
işte o zaman anlarsın beni
…