ucunu, dibini göremediğim okyanuslardan geçtim de
yanaklarımdaki iki damla öldürdü beni
bildiğim tüm acılar, tüm sıkıntılar yetti de
bi arkanı dönüşüne yenildim
öyle oturdu içime
öyle büktü ki belimi yokluğun
iki adım ötedeki varlığına uzanamadım
yeller esti, günler karardı, ben yoruldum
sen yorulmadın dönmemekten
…