öyle güzel mutsuz olunur ki burada
burası öyle gülmeleri bilmez
gülenleri de tanımaz
burası…
burası öyle mutsuz eder ki adamı
kapıdan, pencereden baksan yeter
içeri girmesen de olur
fark etmez

öyle güzel mutsuz olunur ki burada
herkes senin gibi yorgun, endişeli ve üzgündür
kimsenin yüzüne zerre ışık düşmez
nefesler sessiz, bakışlar ifadesiz, eller çaresizdir burada
ölü gibi de değil de
yaşıyor gibi de değildir buradakiler
bir baksan yeter
konuşmasan da, oturmasan da olur
fark etmez

öyle güzel mutsuz olunur ki burada
hangi derdine yanarsın bilemezsin
eşine mi, dostuna mı, kendine mi üzülsen bilemezsin
ellerin titrer, yüreğin sıkışır, dudakların çatlar kendiliğinden
öyle güzel mutsuz olursun ki burada
ne bir şeyin tadı, ne rengi, ne kokusu gelir
kulağında hep aynı ses, dilinde aynı tat, yüreğinde aynı sızıyla
ne gündüzü bilirsin, ne geceyi
ölmek istesen öldürmez de
zaten ölsen de fark etmez
…